dejós
Occitan
Etimologia
- Del latin vulgar *deosum, *diosum, del latin deorsum. Veire en italian giù, en romanés jos e en sard giòssu.
Prononciacion
/ded͡ʒus/ França (Bearn) - Lengadocian : escotar « dejós »
Sillabas
de|jós
Advèrbi
dejós (lengadocian)
Variantas dialectalas
Antonims
Traduccions
Nom comun
dejós masculin