desbrotar

Occitan

Etimologia

De brotar

Prononciacion

lengadocian /desβɾuˈta/, /desβɾuˈta/

provençau /desbʀuˈta/, /desbʀuˈta/

Vèrb

esbrotar

1. Copar los brots inutils.

Parents

• brot

Sinonims

copar los brots

• esbrotar
• magencar
• podar

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	desbrotar
Gerondiu	desbrotant
Participi passat
	singular			plural
masculin	desbrotat			desbrotats
femenin	desbrotada			desbrotadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	desbroti desbrote	desbrotas	desbrota	desbrotam	desbrotatz	desbrotan
Imperfach	desbrotavi	desbrotavas	desbrotava	desbrotàvem	desbrotàvetz	desbrotavan
Preterit	desbrotèri	desbrotères	desbrotèt	desbrotèrem	desbrotèretz	desbrotèron
Futur	desbrotarai	desbrotaràs	desbrotarà	desbrotarem	desbrotaretz	desbrotaràn
Condicional	desbrotariái	desbrotariás	desbrotariá	desbrotariam	desbrotariatz	desbrotarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	desbrote	desbrotes	desbrote	desbrotem	desbrotetz	desbroten
Imperfach	desbrotèssi	desbrotèsses	desbrotès desbrotèsse	desbrotèssem	desbrotèssetz	desbrotèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	desbrota !	—	desbrotem !	desbrotatz !	—
Negatiu	—	desbrotes pas !	—	desbrotem pas !	desbrotetz pas !	—
Nòtas