Occitan

Etimologia

De coratge amb lo prefix privatiu des-.

Prononciacion

/deskuɾaˈd͡ʒa/

Gascon bearnés : escotar « descoratjar »
Lengadocian : escotar « descoratjar »

Sillabas

des | co | rat | jar

 Vèrb

descoratjar

  1. Levar lo coratge

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu descoratjar
Gerondiu descoratjant
Participi passat
singular plural
masculin descoratjat descoratjats
femenin descoratjada descoratjadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present descoratgi
descoratge[N 1]
descoratjas descoratja descoratjam descoratjatz descoratjan
Imperfach descoratjavi descoratjavas descoratjava descoratjàvem descoratjàvetz descoratjavan
Preterit descoratgèri descoratgères descoratgèt descoratgèrem descoratgèretz descoratgèron
Futur descoratjarai descoratjaràs descoratjarà descoratjarem descoratjaretz descoratjaràn
Condicional descoratjariái descoratjariás descoratjariá descoratjariam descoratjariatz descoratjarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present descoratge descoratges descoratge descoratgem descoratgetz descoratgen
Imperfach descoratgèssi descoratgèsses descoratgès
descoratgèsse
descoratgèssem descoratgèssetz descoratgèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu descoratja ! descoratgem ! descoratjatz !
Negatiu descoratges pas ! descoratgem pas ! descoratgetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)