dinamita
Occitan
Etimologia
- Del suedés dynamit, mot fabregat per l'inventor de l'explosiu, Alfred Nobel, derivat del grèc ancian δύναμις, «poténcia» e parent de dinamic.
Prononciacion
/dinaˈmito̞/ França (Bearn) : escotar « dinamita »
Sillabas
di|na|mi|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
dinamita | dinamitas |
[dinaˈmito̞] | [dinaˈmito̞s] |
dinamita femenin
- Substància explosiva, constituida d'una mescla de silici pulverizada, de gip o de cendres de nitroglecerina per tirar partit de l'enòrme fòrça explosiva d'aquela
Derivats
Traduccions
Forma de vèrb
dinamita
Catalan
Etimologia
- Del suedés dynamit, mot fabregat per l'inventor de l'explosiu, Alfred Nobel, derivat del grèc ancian δύναμις, «poténcia» e parent de dinamic.
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « dinamita »
Prononciacion
Sillabas
di|na|mi|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
dinamita | dinamites |
dinamita femenin
Forma de vèrb
dinamita
Espanhòl
Etimologia
- Del suedés dynamit, mot fabregat per l'inventor de l'explosiu, Alfred Nobel, derivat del grèc ancian δύναμις, «poténcia» e parent de dinamic.
Prononciacion
escotar « dinamita »
Prononciacion
Sillabas
di|na|mi|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
dinamita | dinamitas |
dinamita femenin
Forma de vèrb
dinamita
Portugués
Prononciacion
Forma de vèrb
dinamita