Occitan

Etimologia

De embriac.

Prononciacion

/embriaˈɣa/

França (Bearn) : escotar « embriagar »

 Vèrb

embriagar

  1. Far venir embriac.

s'embriagar vb. pronom.

  1. Se far venir embriac.

Parents

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu embriagar
Gerondiu embriagant
Participi passat
singular plural
masculin embriagat embriagats
femenin embriagada embriagadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present embriagui
embriague[N 1]
embriagas embriaga embriagam embriagatz embriagan
Imperfach embriagavi embriagavas embriagava embriagàvem embriagàvetz embriagavan
Preterit embriaguèri embriaguères embriaguèt embriaguèrem embriaguèretz embriaguèron
Futur embriagarai embriagaràs embriagarà embriagarem embriagaretz embriagaràn
Condicional embriagariái embriagariás embriagariá embriagariam embriagariatz embriagarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present embriague embriagues embriague embriaguem embriaguetz embriaguen
Imperfach embriaguèssi embriaguèsses embriaguès
embriaguèsse
embriaguèssem embriaguèssetz embriaguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu embriaga ! embriaguem ! embriagatz !
Negatiu embriagues pas ! embriaguem pas ! embriaguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)