empèut

Veire tanben : empeut

Empèut d'un cerièr

Occitan

Etimologia

De empeutar.

Prononciacion

/emˈpɛwt/, /emˈpɛwt/

França (Bearn) : escotar « empèut »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
empèut	empèuts
[emˈpɛwt]	[emˈpɛwts]

empèut masculin

1. Agri. Accion d'inserir una part d'un vegetal sus un autre de tal biais que l'ensemble se comporta coma una sola planta.
2. Agri.Longa peça de fusta fixada al davant d'una veitura o d'una araire, e que servís per atelar las bèstias de tira.

Sinonims

• ensèrt (1)
• bacegue
• pèrti
• timoncèla (2)
• timonal (2)
• timonet (2)
• tirador (2)

Variantas dialectalas

• empeut (lemosin) (1)
• chambija (lemosin) (2)

Traduccions

Accion d'inserir una part d'un vegetal
anglés: transplant (en) bashquir: ялғау (ba), ялғаулыҡ (ba)	catalan: empelt (ca) masculin francés: greffe (fr) femenin

Peça de fusta per atelar las bèstias
francés: timon (fr) masculin	sapadin: taischtl (sapadin) neutre