envèrs

Occitan

Etimologia

.

Prononciacion

• AFI : [e'βɛs]

França (Bearn) : escotar « envèrs »

Nom comun

envèrs masculin

1. Costat d'un relèu expausat cap al nòrd.

Antonims

• adrech

Variantas dialectalas

• revèrs
• revest
• avers

Adjectiu

envèrs masculin, (femenin: envèrsa)

1. Opausat a .

Preposicion

envèrs

1. A l'esgard de; al contrari de.

Traduccions

• alemand: neutre
• anglés: shady side of a moutain ^(en)(1); (2); (3);
• catalan: obac ^(ca)(1); invers ^(ca)(2); envers ^(ca)(3);
• espanhòl: masculin
• francés: ubac ^(fr)(1); envers ^(fr)(2); envers ^(fr)(3)
• italian: masculin