enveja

Occitan

Etimologia

Del latin invidia.

Prononciacion

lengadocian /emˈβed͡ʒo̞/, /emˈβed͡ʒo̞/

gascon /emˈβeʒo̞/, /emˈβeʒo̞/

escotar « enveja »

Lengadocian : escotar « enveja »

lengadocian /ẽⁿˈved͡ʒə/, /ẽⁿˈved͡ʒə/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
enveja	envejas
[emˈβed͡ʒo̞]	[emˈβed͡ʒo̞s]

enveja femenin

1. Desir de quicòm, desir de far quicòm.
2. Gelosiá de çò que possedís qualqu'un.

Mots aparentats

• envejar
• envejós

Traduccions

alemand: Lust (de) femenin (1), Neid (de) masculin (2) anglés: envy (en)

catalan: enveja (ca) femenin francés: envie (fr) galician: envexa (gl) femenin

Los set pecats capitals de la Glèisa catolica

luxúria • golardisa • avarícia • pigresa • colèra • enveja • orgulh

Catalan

Etimologia

Del latin invidia.

Prononciacion

/əmˈbɛʒə/, /əmˈbɛʒə/ (central oriental), /əɱˈvɛʒə/, /əɱˈvɛʒə/ (balear), /emˈbed͡ʒa/, /emˈbed͡ʒa/, /eɱˈveʒa/, /eɱˈveʒa/ (occidental)

Espanha (Barcelona) : escotar « enveja »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
enveja	envejes
[əmˈbɛʒə]	[əmˈbɛʒəs]

enveja femenin

1. Enveja.