enzim

Occitan

Etimologia

Del alemand Enzym, bastit amb lo grèc ancian zumê, «levam» e el, « dedins ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /enˈzim/, /enˈzim/, provençau /ẽⁿˈzim/, /ẽⁿˈzim/

Sillabas

en|zim

Nom comun

Declinason
Dialècte : legadocian, gascon
Singular	Plural
enzim	enzims
[enˈzim]	[enˈzims]

enzim masculin

1. Cadun dels biocatalisadors de natura proteïca qu'intervenon dins lo metabolisme dels èsseres vivents modificant, e sovent accelerant, la velocitat de las reaccions quimicas cellularas que dins las condicions normalas de pH e de temperatura serián fòrça mai lenta.

Variantas dialectalas

• enzime

Derivats

• enzimatic
• enzimic
• enzimologia
• enzimoterapia
• antienzim
• apoenzim
• coenzim

Traduccions

alemand: Enzym (de) basc: entzima (eu) anglés: enzyme (en) catalan: enzim (ca)

espanhòl: enzima (es) francés: enzyme (fr) italian: enzima (it) portugués: enzima (pt)

Catalan

Etimologia

Del alemand Enzym, bastit amb lo grèc ancian zumê, «levam» e el, « dedins ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « enzim »

Prononciacion

oriental /ənˈzim/, /ənˈzim/, occidental /enˈzim/, /enˈzim/

Sillabas

en|zim

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
enzim	enzims

enzim masculin

1. enzim ^(pc)