epòca

Occitan

Etimologia

Del grèc epokhḗ (periòde), derivat de epékhō ( ocupar un luòc), aqueste de ékhō (téner).

Prononciacion

AFI:/eˈpɔko/

França (Bearn) : escotar « epòca »

Nom comun

epòca femenin

1. Moment de l'istòria marcat per un eveniment considerable.

Traduccions

anglés: epoch (en) time (en) catalan: época (ca) francés: époque (fr) italian: epoca (it)