erbivòr

Occitan

Etimologia

De èrba amb lo sufix -ivòr.

Prononciacion

/eɾβiˈβɔɾ/, /eɾβiˈβɔɾ/

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	erbivòr	erbivòrs
	[eɾβiˈβɔɾ]	[eɾβiˈβɔɾs]
Femenin	erbivòra	erbivòras
	[eɾβiˈβɔɾo]	[eɾβiˈβɔɾos]

erbivòr masculin

1. Que se noirís d'èrbas e de plantas.

Antonims

• carnivòr

Traduccions

anglés: herbivorous (en) asturian: herbívoru (ast) catalan: herbívor (ca)

francés: herbivore (fr)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	erbivòr	erbivòrs
	[eɾβiˈβɔɾ]	[eɾβiˈβɔɾs]
Femenin	erbivòra	erbivòras
	[eɾβiˈβɔɾo]	[eɾβiˈβɔɾos]

erbivòr masculin

1. Animal que se noirís d'èrbas o de plantas.

Antonims

• carnivòr

Traduccions

alemand: Pflanzenfresser (de) masculin anglés: herbivore (en)

catalan: herbívor (ca) masculin francés: herbivore (fr) masculin