esbaudejar

Occitan ancian

Vèrb

esbaudejar

1. Regaudir.

Lo rossignolet salvatge

ai auzit, que s’esbaudeja

per amor en son lengatge,

e-m fai si morir d’enveja, (...) (Gaucèlm Faidit)

Referéncias

• DOM en linha Diccionari de l'Occitan Medieval