escanaire
Occitan
Etimologia
De escanar amb lo sufix -aire.
Prononciacion
/eskaˈnajɾe/
Sillabas
es | ca | nai | re (4)
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | escanaire | escanaires |
[eskaˈnajɾe] | [eskaˈnajɾes] | |
Femenin | escanaira | escanairas |
[eskaˈnajɾo] | [eskaˈnajɾos] |
escanaire masculin
- Qualqu'un qu'escana, qu'estrangola.
- L'escanaire de pols, ras-mocat coma un blese,
- Las aurelhas sul nas, la coga pels garrons,
- Al terrièr se'n tornèt furiós,
- Sens aver pechugat de carn gròs coma un pese. (Aquiles Mir, Lo rainard e la cigònha)
Sinonims
Traduccions
|