Occitan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/esklaˈfa/

Sillabas

es | cla | far

 Vèrb

esclafar

  1. Espotir o rompre quicòm per una pression fòrta.

s'esclafar vb. pronom.

  1. S'espotir.

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu esclafar
Gerondiu esclafant
Participi passat
singular plural
masculin esclafat esclafats
femenin esclafada esclafadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present esclafi
esclafe[N 1]
esclafas esclafa esclafam esclafatz esclafan
Imperfach esclafavi esclafavas esclafava esclafàvem esclafàvetz esclafavan
Preterit esclafèri esclafères esclafèt esclafèrem esclafèretz esclafèron
Futur esclafarai esclafaràs esclafarà esclafarem esclafaretz esclafaràn
Condicional esclafariái esclafariás esclafariá esclafariam esclafariatz esclafarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present esclafe esclafes esclafe esclafem esclafetz esclafen
Imperfach esclafèssi esclafèsses esclafès
esclafèsse
esclafèssem esclafèssetz esclafèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu esclafa ! esclafem ! esclafatz !
Negatiu esclafes pas ! esclafem pas ! esclafetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/əskɫəˈfa/ (oriental), /eskɫaˈfa/ (nòrd-occidental), /eskɫaˈfaɾ/ (valencian)

Espanha (Barcelona) : escotar « esclafar »

 Vèrb

esclafar

  1. Esclafar.

esclafar-se vb. pronom.

  1. S'esclafar.