esquinçar

Occitan

Etimologia

Del latin exquintiare.

Prononciacion

/eskinˈsa/, /eskinˈsa/

França (Bearn) : escotar « esquinçar »

Vèrb

esquinçar

1. Rompre un objècte en tirar amb fòrça del costat opausat a l'autre.
2. Estripar.

Variantas dialectalas

• esquiçar
• escebrar (lemosin)
• escibrar (lemosin)

Traduccions

alemand : zerreißen (de) catalan : esquinçar (ca) anglés : to tear (en) espanhòl : desgarrar (es)

francés : déchirer (fr) italian : stracciare (it) naut sorab: rozdrěć (hsb) perfectiu, rozdrěwać (hsb) imperfectiu sicilian : strazzari (scn), scirari (scn)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	esquinçar
Gerondiu	esquinçant
Participi passat
	singular			plural
masculin	esquinçat			esquinçats
femenin	esquinçada			esquinçadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	esquinci esquince	esquinças	esquinça	esquinçam	esquinçatz	esquinçan
Imperfach	esquinçavi	esquinçavas	esquinçava	esquinçàvem	esquinçàvetz	esquinçavan
Preterit	esquincèri	esquincères	esquincèt	esquincèrem	esquincèretz	esquincèron
Futur	esquinçarai	esquinçaràs	esquinçarà	esquinçarem	esquinçaretz	esquinçaràn
Condicional	esquinçariái	esquinçariás	esquinçariá	esquinçariam	esquinçariatz	esquinçarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	esquince	esquinces	esquince	esquincem	esquincetz	esquincen
Imperfach	esquincèssi	esquincèsses	esquincès esquincèsse	esquincèssem	esquincèssetz	esquincèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	esquinça !	—	esquincem !	esquinçatz !	—
Negatiu	—	esquinces pas !	—	esquincem pas !	esquincetz pas !	—
Nòtas