Occitan

Del latin excitatio « estat de çò qu'es excitat »

/et͡sitaˈsju/, /et͡sitaˈsju/, /eksitaˈsju/, /eksitaˈsju/ provençau /eksitaˈsjũⁿ/, /eksitaˈsjũⁿ/

ex|ci|ta|cion

Nom comun

excitacion

Accion d'excitar.
Estat de çò qu'es excitat.
(fisologia) Estat d'activitat estimulada d'un individú unicellular o pluricellular o de quin que siá dels sos organs o sistemas.
- Excitacion de l’organisme.
(medecina) Estat d’activitat anormalament intens de las foncions fisicas o psiquicas.
- Excitacion intellectuala.
(sociologia) Accion que l'objectiu es de provocar una reaccion, una modificacion d’estat, una estimulacion o un sentiment.
- Excitacion al vici.
(electrotecnica) Produccion del flus magnetic d'induccion dins una maquina electrica.
(fisica ) Collision non elastica.
(fisica ) Aument energetic d'un sistema microfisic.
(fisica ) Passatge de l'estat fondamental a un estat excitat d'un sistema microfisic.
(Radiocomunicacion) Produccion d’oscillacions electricas dins un circuit electric.

Incitacion a agir:

Aumentat