exili

Occitan

Etimologia

Del latin exilium, exsilium.

Prononciacion

/eˈtsili/, /eˈtsili/

França (Bearn) : escotar « exili »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
exili	exilis
[eˈtsili]	[eˈtsilis]

exili masculin

1. Situacion ont òm es forçat de viure fòra de son païs per l'autoritat.

Derivats

• exiliar

Variantas dialectalas

• exilh (lengadocian)
• hòrabandida (gascon)
• despatriament (gascon)

Traduccions

alemand: Exil (de) neutre anglés: exile (en) catalan: exili (ca) masculin

francés: exil (fr) masculin naut sorab: eksil (hsb) masculin

Catalan

Etimologia

Del latin exilium, exsilium.

Prononciacion

/əɡˈziɫi/, /əɡˈziɫi/ (oriental), /eɡˈziɫi/, /eɡˈziɫi/ (occidental)

Espanha (Barcelona) : escotar « exili »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
exili	exilis
[əɡˈziɫi]	[əɡˈziɫis]

exili masculin

1. Exili.

Derivats

• exiliar