extravagança

Occitan

Etimologia

De estravagar.

Prononciacion

/et͡sɾaβaˈɣanso̞/, /et͡sɾaβaˈɣanso̞/

Sillabas

ex|tra|va|gan|ça

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
extravagança	extravaganças
[et͡sɾaβaˈɣanso̞]	[et͡sɾaβaˈɣanso̞s]

extravagança (lengadocian)

1. Accion o resultat d'extravagar, discors extravagant.
2. Estranhetat, incoeréncia, folitge.

Traduccions

alemand: Extravaganz (de) anglés: extravagance (en) basc: Extravaganz (eu) catalan: extravagància (ca)

espanhòl: extravagancia (es) francés: extravagance (fr) italian: stravaganza (it) portugués: extravagância (pt)