finés
Veire tanben : fines, finès, finês |
Occitan
Etimologia
De fin amb lo sufix -és.
Prononciacion
/fiˈnes/
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | finés | fineses |
[fiˈnes] | [fiˈnezes] | |
Femenin | finesa | finesas |
[fiˈnezo] | [fiˈnezos] |
finés masculin
Sinonims
- finlandés (lenga)
Traduccions
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | finés | fineses |
[fiˈnes] | [fiˈnezes] | |
Femenin | finesa | finesas |
[fiˈnezo] | [fiˈnezos] |
finés masculin
- Relatiu al pòble finés o la lenga finesa.
Traduccions
Vejatz tanben
- Mots en finés dins lo Wikiccionari
- finés sus Wikipèdia