fisica

Occitan

Etimologia

Du latin physica (« fisica, sciéncia de la natura »), del grèc ancian φυσική, phusikế (« sciéncia de la natura ») derivat de φύσις, phúsis (« natura »).

Prononciacion

/fi'zikɔ/, /fi'zikɔ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
fisica	fisicas
[fi'zikɔ]	[fi'zikɔs]

fisica femenin

1. Sciéncia qu'estúdia las proprietats de la matèria, de l'espaci e del temps.

Derivats

• fisic

Traduccions

afrikaans: alemand: Physik (de) anglés: physics (en) arabi: فيزياء (ar) breton: bulgar: физика (bu) catalan: física (ca) corean: 물리학 (ko) chèc: danés: fysik (da) espanhòl: física (es) esperanto: francés: physique (fr)

indi: grèc: φυσική (el) naut sorab: italian: fisica (it) neerlandés: fysica (nl) natuurkunde (nl) ongrés: polonés: fizyka (pl) portugués: física (pt) romanés: fizică (ro) rus: физика (ru) sicilian: suedés: ucraïnian:

Forma d'adjectiu

fisica femenin

1. Femenin singular de fisic

Italian

Etimologia

Du latin physica (« fisica, sciéncia de la natura »), del grèc ancian φυσική, phusikế (« sciéncia de la natura ») derivat de φύσις, phúsis (« natura »).

Prononciacion

/ˈfi.zi.ka/, /ˈfi.zi.ka/

Itàlia : escotar « fisica »

Itàlia (Monopoli) : escotar « fisica »

Itàlia (Nàpols) : escotar « fisica »

Itàlia : escotar « fisica »

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
fisica	fisiche
[ˈfizika]	[ˈfizike]

fisica femenin

1. fisica ^(oc)

Nom comun 2

fisica femenin, (masculin: fisico)

1. fisiciana

Forma d'adjectiu

fisica femenin

1. Femenin singular de fisico