Occitan

Etimologia

Del francic *flotōn « flotar, nadar ».

Prononciacion

/fluˈta/

França (Bearn) : escotar « flotar »

 Vèrb

flotar

  1. Per un còs solid, se sosténer a la superfícia d'un liquid.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu flotar
Gerondiu flotant
Participi passat
singular plural
masculin flotat flotats
femenin flotada flotadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present floti
flote[N 1]
flotas flota flotam flotatz flotan
Imperfach flotavi flotavas flotava flotàvem flotàvetz flotavan
Preterit flotèri flotères flotèt flotèrem flotèretz flotèron
Futur flotarai flotaràs flotarà flotarem flotaretz flotaràn
Condicional flotariái flotariás flotariá flotariam flotariatz flotarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present flote flotes flote flotem flotetz floten
Imperfach flotèssi flotèsses flotès
flotèsse
flotèssem flotèssetz flotèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu flota ! flotem ! flotatz !
Negatiu flotes pas ! flotem pas ! flotetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)