font

Font a Tolosa

Occitan

Etimologia

Del latin fons, fontis

Prononciacion

AFI: /'fun/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « font »

Nom comun

font femenin (lengadocian)

1. Endrech ont l'aiga sosterranha sortís a la superfícia de la tèrra.
2. Construccion de pèira, de fèrre o d'autre material, provesida d'una o mai d'una canela per ont raja l'aiga.
3. fig. Origina d'una informacion.

Derivats

• fontanilha

Variantas dialectalas

• fònt
• hont

Sinonims

• dotz
• sorgent
• teron

Traduccions

alemand: Quelle (de) femenin anglés: spring (en), fount (en) [1]; fountain (en) [2]; source (en) [3] catalan: font (ca) espanhòl: fuente (es)

francés: source (fr) [1] e [3], fontaine (fr) [2] italian: fonte (it); fontana (it) [2] portugués: fonte (pt)

Francés

Prononciacion

[fɔ̃], /fɔ̃/

Forma de vèrb

font

1. Tresena persona del singular al present de l'indicatiu de faire.