forma
 Veire tanben : fòrma, formá, formà |
Occitan
Etimologia
Del latin forma.
Prononciacion
/ˈfuɾmo/
França (Bearn) : escotar « forma »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| forma | formas |
| [ˈfuɾmo] | [ˈfuɾmos] |
forma femenin
- Aspècte exterior d'una causa, d'un còs.
- Mòtle pel formatge.
- Formatge cilindric de lach de vaca, especialament dins los Monts d'Auvèrnhe.