Occitan

Etimologia

De fusion.

Prononciacion

/fysjuˈna/
escotar « fusionar »

Sillabas

fi|sio|nar

 Vèrb

fusionar

  1. Realizar una fusion entre de partidas, entre de societats industrialas o comercialas, etc.
  2. Endurar una operacion de fusion.
  3. (informatica) Acampar en un sol ensemble los elements de mai d'un ensembles rengats seguent los meteisses critèris.

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu fusionar
Gerondiu fusionant
Participi passat
singular plural
masculin fusionat fusionats
femenin fusionada fusionadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present fusioni
fusione[N 1]
fusionas fusiona fusionam fusionatz fusionan
Imperfach fusionavi fusionavas fusionava fusionàvem fusionàvetz fusionavan
Preterit fusionèri fusionères fusionèt fusionèrem fusionèretz fusionèron
Futur fusionarai fusionaràs fusionarà fusionarem fusionaretz fusionaràn
Condicional fusionariái fusionariás fusionariá fusionariam fusionariatz fusionarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present fusione fusiones fusione fusionem fusionetz fusionen
Imperfach fusionèssi fusionèsses fusionès
fusionèsse
fusionèssem fusionèssetz fusionèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu fusiona ! fusionem ! fusionatz !
Negatiu fusiones pas ! fusionem pas ! fusionetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)