Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *wadaniāre, manlevat al francic *waithanjan.

Prononciacion

/ɡaˈɲa/

França (Bearn) : escotar « ganhar »

Sillabas

ga | nhar (2)

 Vèrb

ganhar

  1. Obténer, aquesir quicòm per son trabalh, son esfòrç o per azard.
  2. Obténer un profièch financièr.
  3. Recebre d'argent a l'occasion d'un jòc o d'una lotariá.
  4. Per ext. Èsser lo venceire, vencir qualqu'un.
  5. Obténer quicòm de desirat.
  6. Anar cap a un lòc.
    • Es temps de ganhar la còsta.
  7. S'espandir.
    • L'epidemia a ganhat fòrça regions.

Derivats

Variantas dialectalas

Antonims

Locucions

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu ganhar
Gerondiu ganhant
Participi passat
singular plural
masculin ganhat ganhats
femenin ganhada ganhadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present ganhi
ganhe[N 1]
ganhas ganha ganham ganhatz ganhan
Imperfach ganhavi ganhavas ganhava ganhàvem ganhàvetz ganhavan
Preterit ganhèri ganhères ganhèt ganhèrem ganhèretz ganhèron
Futur ganharai ganharàs ganharà ganharem ganharetz ganharàn
Condicional ganhariái ganhariás ganhariá ganhariam ganhariatz ganharián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present ganhe ganhes ganhe ganhem ganhetz ganhen
Imperfach ganhèssi ganhèsses ganhès
ganhèsse
ganhèssem ganhèssetz ganhèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu ganha ! ganhem ! ganhatz !
Negatiu ganhes pas ! ganhem pas ! ganhetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)