gemegar

Occitan

Etimologia

Del latin gemere.

Prononciacion

/d͡ʒemeˈɣa/, /d͡ʒemeˈɣa/

Vèrb

gemegar (lengadocian)

1. Exprimir son patiment d'una votz planhosa.

Variantas dialectalas

• gemecar, gemicar gascon
• gemir provençal
• aissejar provençal

Derivats

• gemèc

Traduccions

anglés: moan (en) catalan: gemegar (ca)

francés: gémir (fr) italian: gemere (it)