gos

Gos de pastre dels Pirenèus

Occitan

Etimologia

De l'occitan ancian goz.

Prononciacion

/gus/, /gus/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « gos »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
gos	gosses
[gus]	[ˈguses]

gos masculin

1. Mamifèr de l'òrdre dels carnivòrs e de la familha dels Canids (Canidae), (Canis lupus familiaris).

   A carn de gos, salsa de lop; a carn de lop, dent de gos (Provèrbi tradicional)

Sinonims

• can
• chin

Derivats

• gossa
• gosset
• gosseta
• gossana

Traduccions

alemand: Hund (de) masculin anglés: dog (en), hound (en) basc: txakur (eu) breton: ki (br) catalan: gos (ca) masculin, ca (ca) masculin (balear e rosselhonés) chèc: pes (cs) danés: hund (da) espanhòl: perro (es) masculin esperanto: hundo (eo) francés: chien (fr) masculin

gaelic escocés: cù (gd) grèc: σκύλος (el) ongrés: kutya (hu), eb (hu) italian: cane (it) neerlandés: hond (nl) polonés: pies (pl) portugués: cão (pt) masculin rus: собака (ru) femenin suedés: hund (sv) ucraïnian: собака (uk) femenin

Catalan

Gos d'atura català
Gos d'atura catalan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/gos/, /gos/

Espanha (Vila-real) : escotar « gos »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
gos	gossos
[gos]	[ˈgosus]

gos masculin

1. Gos, can.

Sinonims

• ca

Derivats

• gossa
• gossera