hundur

seyðahundur
labrit

Feroés

Etimologia

Del noroèc hundr, eissit del protogermanic *hundaz, del protoindoeuropèu *ḱʷn̥tós.

Prononciacion

/ˈhʊntʊɹ/, /ˈhʊntʊɹ/

Nom comun

hundur masculin

1. Can.

Islandés

Etimologia

Del noroèc hundr, eissit del protogermanic *hundaz, del protoindoeuropèu *ḱʷn̥tós.

Prononciacion

/ˈhʏntʏr/, /ˈhʏntʏr/

Nom comun

hundur masculin

1. Can.