inalador
Occitan
Etimologia
- De inalar.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /inalaˈðu/
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | inalador | inaladors |
[inalaˈðu] | [inalaˈðus] | |
Femenin | inaladoira | inaladoiras |
[inalaˈðujɾo̞] | [inalaˈðujɾo̞s] |
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | inalador | inaladors |
[inalaˈðu] | [inalaˈðus] | |
Femenin | inaladora | inaladoras |
[inalaˈðuɾo̞] | [inalaˈðuɾo̞s] |
inalador
- Que servís a far d'inalacions.
- Qu'utiliza l’inalacion.
- Que concernís l’inalacion
Variantas dialectalas
- inalator (lengadocian, provençau)
Traduccions
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
inalador | inaladors |
[inalaˈðu] | [inalaˈðus] |
inalador masculin
- (medecina) Aparelh sovent portatiu que servís a inalar de substàncias medicamentosas.
Variantas dialectalas
Traduccions
Portugués
Etimologia
- De inalar.
Prononciacion
- Portugal /inɐlɐˈdoɾ/
- Brasil /ĩnalaˈdoɾ/ , /inalaˈdoɾ/
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | inalador | inaladores |
Femenin | inaladora | inaladoras |
inalador
Adjectiu
inalador masculin