Occitan

Etimologia

De capable amb lo prefixe «in».

Prononciacion

/iŋka'paple/, /iŋka'paβle/, procençau /ĩⁿka'pable/ França (Bearn) : escotar « incapable »

Sillabas

in|ca|pa|ble

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin incapable incapables
[iŋka'paple] [iŋka'paples]
Femenin incapabla incapablas
[iŋka'paplo̞] [iŋka'paplo̞s]

incapable

  1. Qu'es pas en estat de far quicòm, que'n ten pas la capacitat.
  2. (drech) Que ten pas lo drech; que pòt pasgausís de la capacitat legala.
  3. (pejoratiu) Malbiaissut, nèci.
  4. (figurat) Qualifica una persona qu.es tan encalada dins una abitud que pòt res far qu'i siá contrari.
    • Aquel òme es incapable de far una bona accion.

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
incapable incapables
[inka'paple] [inka'paples]

incapable masculin (al femenin incapabla)

  1. (pejoratiu) Òme malbiaissut, nèci.
  2. (drech) Òme qu'es incapable juridicament.

Anglés

Etimologia

Del francés capable amb lo prefixe «in».

Prononciacion

/ɪŋˈkeɪpəbl̩/

Sillabas

in|ca|pa|ble

 Adjectiu

incapable

  1. incapable (oc)

Francés

Etimologia

De capable amb lo prefixe «in».

Prononciacion

/ɛ̃kapabl/

Sillabas

in|ca|pa|ble

 Adjectiu

incapable masculin o femenin (plural: incapables)

  1. incapable (oc)

 Nom comun

incapable masculin (plural: incapables)

  1. incapable (oc)