incisar

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/insiˈza/, /insiˈza/

Vèrb

incisar

1. Entalhar amb un instrument trencant.

Variantas ortograficas

• encisar

Derivats

• incision

Traduccions

anglés: incise (en)

francés: inciser (fr)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	incisar
Gerondiu	incisant
Participi passat
	singular			plural
masculin	incisat			incisats
femenin	incisada			incisadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	incisi incise	incisas	incisa	incisam	incisatz	incisan
Imperfach	incisavi	incisavas	incisava	incisàvem	incisàvetz	incisavan
Preterit	incisèri	incisères	incisèt	incisèrem	incisèretz	incisèron
Futur	incisarai	incisaràs	incisarà	incisarem	incisaretz	incisaràn
Condicional	incisariái	incisariás	incisariá	incisariam	incisariatz	incisarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	incise	incises	incise	incisem	incisetz	incisen
Imperfach	incisèssi	incisèsses	incisès incisèsse	incisèssem	incisèssetz	incisèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	incisa !	—	incisem !	incisatz !	—
Negatiu	—	incises pas !	—	incisem pas !	incisetz pas !	—
Nòtas