incombir
Occitan
Etimologia
- Del latin incumbere « s’ajaçar sus, se piejar sur »
Prononciacion
/inkumˈbi/, provençau /ĩⁿkũⁿˈbi/
Sillabas
in|com|bir
Vèrb
incombir
- Èsser impausat a una persona, quand s'agís d’una carga, d’un dever, d’una responsabilitat que recai sus ela.