Occitan

Etimologia

Creat a partir de infirme, eissit del latin infirmus « malaut », amb lo sufix -ièra.

Prononciacion

/infiɾˈmjɛɾo/

França (Bearn) : escotar « infirmièra »

Sillabas

in | fir | miè | ra (4)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin infirmièr infirmièrs
[infiɾˈmjɛ] [infiɾˈmjɛs]
Femenin infirmièra infirmièras
[infiɾˈmjɛɾo] [infiɾˈmjɛɾos]

infirmièra femenin (lengadocian) (gascon)

  1. Professionala cargada de s'aucupar de las personas malautas jos la direccion d'un medecin dens un espital, una clinica o al domicili dels malauts.
    • Après l'operacion cirurgicala, l'infirmièra deu cambiar lo pensament cada jorn.

Variantas dialectalas

  • infirmiera (provençau), (lemosin), (vivaroaupenc)

Derivats

Traduccions

Referéncias