Occitan

Etimologia

Del latin ingerere.

Prononciacion

/iŋd͡ʒeˈɾi/, /iŋʒeˈɾi/; provençau /ĩⁿd͡ʒeˈʀi/

 Vèrb

ingerir

  1. Introduire una substància dins lo còrs.

s'ingerir

  1. (figurat) Se mesclar de quicòm sens n'aver lo drech, l’autorizacion, o sens i aver estat requerit.

Parents

Sinonims

s'ingerir

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin ingerere.

Prononciacion

Oriental: /iɲʒəˈɾi/
Occidental: nord-occidental /ind͡ʒeˈɾi/, valencian /ind͡ʒeˈɾiɾ/

 Vèrb

ingerir

  1. ingerir (oc)

s'ingerir

  1. s'ingerir (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin ingerere.

Prononciacion

escotar « ingerir »

Prononciacion

/iŋxeˈɾiɾ]/

 Vèrb

ingerir

  1. ingerir (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin ingerere.

Prononciacion

Portugal /ĩʒɨˈɾiɾ/; Brasil /ĩʒeˈɾi(ɾ)/

 Vèrb

ingerir

  1. ingerir (oc)

s'ingerir

  1. s'ingerir (oc)