ingredient
Occitan
Etimologia
- Del latin ingredior « intrer dedins »
Prononciacion
/iŋɣɾeˈðjen/ , provençau /ĩⁿgʀeˈdjẽⁿ/
- França (Bearn) : escotar « ingredient »
Sillabas
in|gre|dient
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
ingredient | ingredients |
[iŋɣɾeˈðjen] | [iŋɣɾeˈðjens] |
ingredient masculin
- Caduna de las substàncias qu'intran dins la composicion d’una medecina, d’una bevenda, d’un plat o de quina que siá autra mescla.
- (figurat) Element necessari a un estat, a una situacion.
Traduccions
|
Anglés
Etimologia
- Del latin ingredior « intrer dedins » pel francés ingrédient
Prononciacion
/ɪnˈɡɹiːdiənt/
- Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « ingredient »
Sillabas
in|gre|dient
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ingredient | ingredients |
[ɪnˈɡɹiːdiənt] | [ɪnˈɡɹiːdiənts] |
ingredient
Catalan
Etimologia
- Del latin ingredior « intrer dedins »
Prononciacion
- Oriental: central /iŋɡɾəðiˈen/ , balear /iŋɡɾəðiˈent/ , /iŋɡɾəðiˈen/
- Occidental: nord-occidental /iŋɡɾeðiˈen/ , valencian /iŋɡɾeðiˈent/ , /iŋɡɾeðiˈen/
- Espanha (Barcelona) : escotar « ingredient »
Sillabas
in|gre|dient
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ingredient | ingredients |
ingredient