Occitan

Etimologia

Del latin institutio, de instituere (« establir, instituir »).

Prononciacion

lengadocian, gascon /instity'sju/
escotar « institucion »
provençau /ĩⁿstity'sjũⁿ/

Sillabas

ins|ti|tu|cion

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
institucion institucions
[instity'sju] [instity'sjus]

institucion femenin

  1. Accion per que s'instituís, s'establís.
    • L’institucion dels Jòcs olimpics.
  2. (per extension) La quita causa instituida.
    • Las institucions matrimonialas.
  3. (per extension) Organizacion, organisme o govèrn, qu'organiza la causa instituida.
    • Las institutions del credit contribuís a la creation la moneda.
  4. (especialament) Escòla ; establiment d’educacion.
    • Una institucion de joventas.

Parents

Traduccions