joièl

Un joièl

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/d͡ʒuˈjɛl/, /d͡ʒuˈjɛl/

Sillabas

jo | ièl (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
joièl	joièls
[d͡ʒuˈjɛl]	[d͡ʒuˈjɛls]

joièl masculin

1. Pèça preciosa d’aur, d’argent, o d'un autre mineral, especialament amb gemmas, que se pòrta coma ornament.

Variantas dialectalas

• joièu (provençal)
• jòia (gascon)

Parents

• joielariá
• joielièr

Traduccions

alemand: Juwel (de) neutre anglés: jewel (en) catalan: joia (ca) femenin, joiell (ca) masculin espanhòl: joya (es) femenin

francés: bijou (fr) masculin, masculin neerlandés: juweel (nl) italian: gioiello (it) portugués: jóia (pt)