junar
Occitan
Etimologia
Del latin ieiunare.
Prononciacion
/d͡ʒyˈna/
Vèrb
junar
- Restrénher sa consomacion d'aliments sovent per de rasons religiosas o medicalas.
Mots aparentats
Traduccions
Conjugason
Lengadocian
Infinitiu | junar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | junant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | junat | junats | ||||
femenin | junada | junadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | juni june[N 1] |
junas | juna | junam | junatz | junan |
Imperfach | junavi | junavas | junava | junàvem | junàvetz | junavan |
Preterit | junèri | junères | junèt | junèrem | junèretz | junèron |
Futur | junarai | junaràs | junarà | junarem | junaretz | junaràn |
Condicional | junariái | junariás | junariá | junariam | junariatz | junarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | june | junes | june | junem | junetz | junen |
Imperfach | junèssi | junèsses | junès junèsse |
junèssem | junèssetz | junèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | juna ! | — | junem ! | junatz ! | — |
Negatiu | — | junes pas ! | — | junem pas ! | junetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
|