Occitan

Etimologia

Del latin ieiunare.

Prononciacion

/d͡ʒyˈna/

 Vèrb

junar

  1. Restrénher sa consomacion d'aliments sovent per de rasons religiosas o medicalas.

Mots aparentats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu junar
Gerondiu junant
Participi passat
singular plural
masculin junat junats
femenin junada junadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present juni
june[N 1]
junas juna junam junatz junan
Imperfach junavi junavas junava junàvem junàvetz junavan
Preterit junèri junères junèt junèrem junèretz junèron
Futur junarai junaràs junarà junarem junaretz junaràn
Condicional junariái junariás junariá junariam junariatz junarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present june junes june junem junetz junen
Imperfach junèssi junèsses junès
junèsse
junèssem junèssetz junèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu juna ! junem ! junatz !
Negatiu junes pas ! junem pas ! junetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)