jurat
Occitan
Etimologia
Del latin juratus (lo qu'a prestat jurament).
Prononciacion
[(d)ʒy'rat]
França (Bearn) : escotar « jurat »
Sillabas
ju | rat (2)
Nom comun
jurat masculin
- Persona qu'a prestat un jurament.
- A l'Edat mejana, dins d'unas vilas, sòci d'un conselh municipal.