koninkrijk

Neerlandés

Etimologia

Mot compausat, bastit a partir de koning ("rei") e de rijk ("territòri").

Prononciacion

['konɪŋkrɛjk]

Sillabas

ko | nink | rijk (3)

Nom comun

koninkrijk neutre, pl. koninkrijken

Traduccions

• reialme ^(oc) masculin

Derivats

• koninkrijkje

Parents

• koning
• koningin