Occitan

Etimologia

  • (Vèrb 1) Del latin laudare.
  • (Vèrb 2) Derivat de lausa.

Prononciacion

/lawˈza/

França (Bearn) : escotar « lausar »

Sillabas

lau | sar (2)

 Vèrb 1

lausar (lengadocian) (vivaroaupenc)

  1. Far los lausenjas de qualqu'un o quicòm.

Derivats

Variantas dialectalas

Traduccions

 Vèrb 2

lausar

  1. Cobrir de lausas un teulat, una paret.

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu lausar
Gerondiu lausant
Participi passat
singular plural
masculin lausat lausats
femenin lausada lausadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present lausi
lause[N 1]
lausas lausa lausam lausatz lausan
Imperfach lausavi lausavas lausava lausàvem lausàvetz lausavan
Preterit lausèri lausères lausèt lausèrem lausèretz lausèron
Futur lausarai lausaràs lausarà lausarem lausaretz lausaràn
Condicional lausariái lausariás lausariá lausariam lausariatz lausarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present lause lauses lause lausem lausetz lausen
Imperfach lausèssi lausèsses lausès
lausèsse
lausèssem lausèssetz lausèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu lausa ! lausem ! lausatz !
Negatiu lauses pas ! lausem pas ! lausetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)