Occitan

Etimologia

Del latin ligare.

Prononciacion

/liˈɣa/

França (Bearn) : escotar « ligar »

Sillabas

li | gar (2)

 Vèrb

ligar

  1. Enrodar e estrénher quicòm amb una còrda, una cadena, o tot autre ligam.

Derivats

Variantas dialectalas

  • liar (lengadocian), (provençal), (lemosin), (auvernhat), (vivaroaupenc)

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu ligar
Gerondiu ligant
Participi passat
singular plural
masculin ligat ligats
femenin ligada ligadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present ligui
ligue[N 1]
ligas liga ligam ligatz ligan
Imperfach ligavi ligavas ligava ligàvem ligàvetz ligavan
Preterit liguèri liguères liguèt liguèrem liguèretz liguèron
Futur ligarai ligaràs ligarà ligarem ligaretz ligaràn
Condicional ligariái ligariás ligariá ligariam ligariatz ligarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present ligue ligues ligue liguem liguetz liguen
Imperfach liguèssi liguèsses liguès
liguèsse
liguèssem liguèssetz liguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu liga ! liguem ! ligatz !
Negatiu ligues pas ! liguem pas ! liguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)