majorala
Occitan
Etimologia
- Del latin major « mai grand ».
Prononciacion
- lengadocian, gascon /mad͡ʒyˈɾalo̞/
- gascon /maʒyˈɾalo̞/
- provençau /mad͡ʒyˈʀalə/
Sillabas
ma|jo|ra|la
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| majorala | majoralas |
| [mad͡ʒyˈɾalo̞] | [mad͡ʒyˈɾalo̞s] |
majorala femenin, (masulin: majoral)
- Capmèstra.
- Membra del consistòri del felibritge
Forma d'adjectiu
majorala