manta

Occitan

Etimologia

nom Del latin manta « vel ».

adj veire mant.

Prononciacion

/ˈmanto̞/, /ˈmanto̞/

Sillabas

man|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
manta	mantas
[ˈmanto̞]	[ˈmanto̞s]

manta femenin

1. Vestit de dessús sens margas que cobrís de las espatlas fins als genolhs e que servís a abrigar de la pluèja e del freg.
2. (gascon) cobèrta, granda peça d'estòfa que servís per cobrir.
3. (ictiologia) (de per sa forma) Brèu de raia manta (manta birostris)

Sinonims

• capa

Parents

• mantèl / mantèu

Forma d'adjectiu

manta

1. Femenin singular de mant

Anglés

Prononciacion

Reialme Unit (Southern England) : escotar « manta »

Etimologia

nom Del latin manta « vel »

Prononciacion

[?]

Sillabas

man|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
manta	mantas

manta

1. (ictiologia) (manta birostris)

Catalan

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « manta »

Etimologia

nom Del latin manta « vel ».

adj veire mant.

Prononciacion

/ˈman.tə/, /ˈman.tə/, Balear /ˈman.ta/, /ˈman.ta/

Sillabas

man|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
manta	mantes

manta femenin

1. Pèça de vestit rectangulara de dessús, una cobèrta
2. (ictiologia) (manta birostris)

Forma d'adjectiu

manta

1. Femenin singular de mant

Espanhòl

Prononciacion

escotar « manta »

Etimologia

nom Del latin manta « vel ».

Prononciacion

/ˈmanta/, /ˈmanta/, /ˈmaŋta/, /ˈmaŋta/

Sillabas

man|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
manta	mantas

manta femenin

1. Pèça de vestit rectangulara de dessús, una cobèrta
2. (ictiologia) (manta birostris)

Portugués

Etimologia

nom Del latin manta « vel ».

Prononciacion

Portugal /ˈmɐ̃tɐ/, /ˈmɐ̃tɐ/

Sillabas

man|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
manta	mantas

manta femenin

1. Pèça de vestit rectangulara de dessús, una cobèrta
2. (ictiologia) (manta birostris)