marta
Occitan
Etimologia
D'origina germanica, possiblament del francic *marþra.
Prononciacion
/ˈmaɾto/
França (Bearn) : escotar « marta »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
marta | martas |
[ˈmaɾto] | [ˈmaɾtos] |
marta femenin
- Zoo. Pichon mamifèr carnassièr del genre Martes e de la familha Mustelidae.