matèria
Occitan
Etimologia
Del latin materia.
Prononciacion
- lengadocian gascon /maˈtɛɾjo̞/
- provençau /maˈtɛɾjə/
- escotar « matèria »
Sillabas
ma|tè|ria
Nom comun
matèria femenin
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
matèria | matèrias |
[maˈtɛɾjo̞] | [maˈtɛɾjo̞s] |
- Çò qu'a de massa e ocupa d’espaci.
- Çò de que una causa es facha.
- (filosofia) Substància espandida, divisibla e susceptibla de recebre una forma quina que que siá.
- (figurat) Subjècte sus lo qual òm escrich, òm parla.
- (educacion) Subjècte ensenhat dins l'encastre d’un leisson.
- (especialament) Unas de las partidas qu'es compauda la sciéncia del drech.
- (medecina) Substàncias evacuada pel nau o pel bas.