mieu
Occitan
Etimologia
Del latin meus.
Prononciacion
['miew]
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « mieu »
Adjectiu possessiu
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculin | mieu [?] |
mieus [?] |
| Femenin | mieuna [?] |
mieunas [?] |
mieu (forma non articulada) masculin singular
- Possessiu de la primièra persona del singular: de ieu, que m'aperten.
- ex: Encontrèri un amic mieu.
- ex: Deman tornarai a çò mieu (a l'ostal mieu)
lo mieu (forma articulada) masculin singular
- Possessiu de la primièra persona del singular: de ieu, que m'aperten.
- ex: Lo mieu amic es simpatic
la mieu femenin singular
- ex La mieu amiga es simpatica.
Pronom possessiu
Lo mieu masculin singular
- Las formas del pronon possessiu son las meteissas que las de l'adjectiu possessiu articulat.
- ex: Lo tieu ostal es pus pichon que lo mieu
La mieu femenin singular