Occitan

Etimologia

Del grèc ancian μισάνθρωπος, misánthrôpοs, compausat de μισέω, miséô (« odiar ») e de ἄνθρωπος, anthropos (« Òme »).

Prononciacion

/mi.zan'tɾɔ.pɔ/

mi | san | trò | pa (4)

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
misantròpa misantròpas
[mi.zan'tɾɔ.pɔ] [mi.zan'tɾɔ.pɔs]

misantròpa femenin (equivalent masculin : misantròp)

  1. Femna que pòt pas endurar los èssers umans.
  2. (En particular) Aquesta, qu'es de constunh malgraciosa, tristum e que fugís las relacions amb los autres.

Derivats

Antonims