nan
Occitan
Etimologia
Del latin nanus ; aparentat a nano-.
Prononciacion
/na/
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | nan | nans |
[na] | [nans] | |
Femenin | nana | nanas |
[nanɔ] | [nanɔs] |
nan
- Persona o causa bravament pichonèla.
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
nan | nans |
[na] | [nans] |
nan, (equivalent femenin: nana)
- Uman d’una talha fòrça mai pichona que la talha ordinària.
- (Fantastic) Creatura mitologica dels mèsme aspècte qu’un uman, mas de talha mai pichona
- (Mitologia germanica) Gnòm.
- (Pejoratiu) (Figurat) Persona o entitat personificada de pauca d’influéncia o de pauca amplor.
Traduccions
|
Prefixe
- NAN- forma prefixada del ancian νᾶνος, nânos (« nan »).
Parents
Catalan
Etimologia
Del latin nanus ; aparentat a nano-.
Prononciacion
/nan/
Espanha (Barcelona) : escotar « nan »
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | nan | nans |
Femenin | nana | nanes |
nan
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
nan | nans |
nan, (equivalent femenin: nana)
Francés
Prononciacion
/nɑ̃/
Interjeccion
nan
- (Familiar) Varianta de non (utilizat coma responsa a una question tancada o un òrdre).
Tobati
Etimologia
Del protooceanian *(d)ranum.
Prononciacion
Nom comun
nan
- Aiga.
Referéncias
- Malcolm Ross, 1996, On the Genetic Affiliation of the Oceanic Languages of Irian Jaya, Oceanic Linguistics 35:2, p. 259-271.