Occitan

Etimologia

Del latin navĭgare. Existís una autra forma navigar, copiada del francés e doncas mens conselhabla, qu'es en concurréncia amb aquesta.

Prononciacion

/naβeˈɣa/

Sillabas

na | ve | gar (3)

 Vèrb

navegar

  1. Anar sus aiga dins una embarcacion.
    E, sènso navega, degun vai au Perou (Frederic Mistral, "Li Coumpagnoun" dins Calendau)
  2. Inform. Se passejar per Internet.

Variantas dialectalas

Parents

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu navegar
Gerondiu navegant
Participi passat
singular plural
masculin navegat navegats
femenin navegada navegadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present navegui
navegue[N 1]
navegas navega navegam navegatz navegan
Imperfach navegavi navegavas navegava navegàvem navegàvetz navegavan
Preterit naveguèri naveguères naveguèt naveguèrem naveguèretz naveguèron
Futur navegarai navegaràs navegarà navegarem navegaretz navegaràn
Condicional navegariái navegariás navegariá navegariam navegariatz navegarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present navegue navegues navegue naveguem naveguetz naveguen
Imperfach naveguèssi naveguèsses naveguès
naveguèsse
naveguèssem naveguèssetz naveguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu navega ! naveguem ! navegatz !
Negatiu navegues pas ! naveguem pas ! naveguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu navegar
Gerondiu navegant
Participi passat
singular plural
masculin navegat navegats
femenin navegada navegadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present navegui
navegue[N 1]
navegas navega navegam navegatz navegan
Imperfach navegavi navegavas navegava navegàvem navegàvetz navegavan
Preterit naveguèri naveguères naveguèt naveguèrem naveguèretz naveguèron
Futur navegarai navegaràs navegarà navegarem navegaretz navegaràn
Condicional navegariái navegariás navegariá navegariam navegariatz navegarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present navegue navegues navegue naveguem naveguetz naveguen
Imperfach naveguèssi naveguèsses naveguès
naveguèsse
naveguèssem naveguèssetz naveguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu navega ! naveguem ! navegatz !
Negatiu navegues pas ! naveguem pas ! naveguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Occitan ancian

Etimologia

Del latin navĭgare.

 Vèrb

navegar

  1. Navegar.
    Si donx non navegava o non I mandara del sieu per navegar, liqual elegut non sen puesca escuzar per neguna cauza (Estatuts consulars dels mercadièrs de Montpelhièr, 1328-29)
    E I jorn, en setembre, preson se a navegar (Guilhèm Anelièr, Istòria de la Guèrra de Navarra, sègle XIII)

Catalan

Etimologia

Del latin navĭgare.

Prononciacion

/nəβəˈɣa/

Espanha (Barcelona) : escotar « navegar »

 Vèrb

navegar

  1. Navegar.

Espanhòl

Etimologia

Del latin navĭgare.

Prononciacion

/naβeˈɣaɾ/

 Vèrb

navegar

  1. Navegar.

Portugués

Etimologia

Del latin navĭgare.

Prononciacion

/nɐvɨˈɣaɾ/

 Vèrb

navegar

  1. Navegar.